Menekşe birkaç saat süren yolculuk boyunca, gökyüzüne bakıp düşünerek hayaller kurdu. Birden gökyüzündeki yıldızlar dikkatini çekti. Her bir yıldız gökyüzüne asılı bir fener gibiydi. Milyonlarca fener, üstelik de düşmüyorlar, diye düşündü. O an, bir yıldızın kaydığını fark etti. Hemen bir dilek tuttu. Henüz küçük bir çocukken kayan bir yıldız görürse dilek dilemesini söylemişlerdi büyükleri. Bir de, herkesin bir yıldızı olduğunu ve o kişi öldüğünde, yıldızının da kayarak yok olduğunu söylemişlerdi. Bu yüzden kayan bir yıldız gördüğünde üzüntü ve sevinci bir arada yaşardı Menekşe. Bir yandan birisinin öldüğüne üzülür, bir yandan da dilek dileme fırsatı bulduğuna sevinirdi. Sonra içinden dünyamız, diye düşündü, ne kadar da muhteşem kurgulanmıştı her şey. Gündüz güneş, akşam ise ay ve yıldızlar, gökyüzünün süsüydü mesela…